Слатки што изгледаат како вистински овошја или предмети се специјалност на шефот за слатки Бојан Николоски кој работи во Норвешка. Вистинска уметност за која е потребно многу трпение и вештина но затоа резултатот е десерт што изгледа совршено, дури и премногу реално за да биде десерт.
Создавате вистинска уметност од слатки, но интересна е приказната пред да станете главен шеф за слатки во хотелот „Норге“ во Берген, Норвешка. Како се навлековте на правење слатки и каде научивте да правите толку необични десерти?
Хммм… долга приказна со убави, а и многу неубави моменти. По завршување на средното училиште почнав да работам како мијач на чинии во Дубаи во позната француска продавница за слатки. Во меѓувреме секој слободен ден го посветував да научам да правам француски слатки од познатиот француски шеф Гастон Ленотре. Тогаш за прв пат почуствував дека слатките не се само „благо“ туку и креација и оригиналност и карактер… Таму научив многу елементарни работи од француската кујна која има преубав баланс на вкусови и техники. Приказната продолжува на бродови по Европа што доста ми помогна во напредување и усовршување на стилот и оригиналноста како шеф. Во 2009 година за прв пат во мојата кариера имав можност да работам со шеф со мишелинска ѕвезда, Жан Жорж Фонгерихтен во луксузен хотел во Катар. Искуството беше преголемо, а чувството беше прекрасно. Во 2014 година започнав со работа во Норвешка во Берген во јапонскиот ресторан „Нама Фузион“ каде по две години добив понуда да бидам главен шеф. Отсекогаш сум сакал предизвик така да како главен шеф се снаоѓав многу добро, но немав многу време за десерти така да одлучив да напуштам и да се посветам на тоа што го сакам, десертите. Со отварање на хотелот „Норге“ во Берген влегов како главен шеф на десерти и започнав многу сериозно и со полна пареа да креирам новитети на вкусови.
Што е најважно при правење реалистични десерти што изгледаат како вистински овошја, предмети… Од каде добивате инспирација за нови?
Со реализмот започнав во Норвешка, отсекогаш сум го сакал но одзема многу време и е потребно многу трпение за совршен реалистичен десерт. Како најважен дел од секој реализам се деталите кои се многу мали ама уникатни, од бои, вкусови изглед големина, деталите се најважни. Инспирацијата е секојдневна, а за подобар и повкусен дессерт ја барам насекаде.
Кој вкус или десерт ви е омилен и што најмногу сакате да подготвувате?
Кога сме кај вкусовите е навистина многу тешко да се издвои еден, многу различни вкусови сум пробал и измешал, но би го издвоил јузу цитрусот, многу е ароматичен, вкусен и освежителен. Најмногу сакам да подготвувам нешто за прв пат, предизвикот за нов десерт и чувството додека го размислуваш и го подготвуваш е навистина омилен дел од секоја припрема. На пример, работа со чоколадо, скулптури сладолед… уфф нема крај 🙂
Претпоставувам дека имало многу позитивни критики на вашите десерти, но и негативни како и во секоја работа. Со оглед на тоа што десертите изгледаат многу добро, како реагираат гостите на нив кога ќе им ги донесете?
Имало многу негативни критики посебно почетоците, понекогаш се запрашував дали да продолжам со ова што го работам. Навистина имаше тешки моменти ама критиките секогаш ме правеле подобар и поуспешен во корегирање на грешките. Но работа од 12 до 14 часа на ден со насмевка на лицето, може да овозможи само убава критика. Успехот во се, така и во кујната, е страст, дисциплина, вештина и среќа. Гостите што доаѓаат во хотелот и ги пробуваат десертите се навистина одушевени, а многумина од нив мислат дека е некоја шега кога ќе ги видат реалистичните десерти, па само ги сликаат :D. Од хотел „Норге“ имам многу убави спомени но приказната ја продолжувам во Осло каде што прифатив работа на отварање на четири нови ресторани во мај, каде ќе можам да продолжам со креација на нови десерти.
